Nöbetçi Eczaneler
Ramazan ayına kısa bir süre kaldı.
Tatlı bir alışveriş telaşını da beraberinde getirdi.
Alışveriş sepetimiz israftan uzak olduğu gibi boykot ürünlerinden de uzak olmalıdır.
Hem de hiç uzak olmadığı kadar.
İftar ya da sahur sofralarımızda hiçbir boykot ürünü olmamalıdır.
Bu Ramazan; ümmet ve rahmet ayı ile beraber boykot ayı da olmalıdır.
Madem elimizde şu an için en etkili silah boykottur. O zaman bunu dile veya kalbe yaptırma rahatlığına kaçmayalım.
Eli kanlı, kalbi kinli, zihni şeytani planlar yapanlar Ramazan reklamı yapmaya başladılar bile.
İftar ve sahur sofralarında kanlı boykot ürünlerini teşhir edecekler yine.
Bizden gibi görünüp bizi kandırma oyunlarını tekrardan sahneleyecekler.
Bunlara kanmıyoruz, kanmayacağız. Mescid-i Aksa’da toplanıp iftar verseler bile düşmandırlar.
Tek kuruşumuz gitmez onlara. Tek ürünleri geçmez boğazımızdan. Tek markası girmez artık evimize.
Hem nasıl boykotu terk edebiliriz?
Gazze’de 15 ayda 9 bin 270 katliam yapıldı.
58 binden fazla şehidimiz var.
14 bin 222 kardeşimizin naaşları enkaz altında kayboldu.
111 bin 588 yaralımız var.
17 bin 881 çocuğumuz toprağa verildi.
38 bin çocuğumuz yetim kaldı.
2 bin 92 ailenin tüm fertleri şehit oldu ve adları kayıtlardan silindi.
2,3 milyon nüfuslu Gazze’de 2 milyon kişi yerinden edildi. Şu an en vahşi işkenceler altında cezaevlerinde kalan binlerce mahkumumuz var.
Bunlar sayı değil. Her biri dağları eriten acılar, feryatlar…
Hem bu sadece Gazze’de değil. Dünyanın neresinde Müslümanlara yönelik bir katliam varsa, bir zulüm varsa hepsinin altından bu boykotla beslenen şeytanlar çıkarken nasıl olur da boykotu terk edebiliriz?
Yediğimiz boykot ürünü kadar kardeşlerimiz aç kalıyor.
Giydiğimiz boykot markaları kadar kardeşlerimiz kefene sarılıyor.
Aldığımız boykot temizlik ürünü kadar kardeşlerimiz kirli oyunlara kurban ediliyor.
Bu açıdan alışveriş sepetimizi kardeşlerimizin ahı ile doldurmayalım. Ramazan ayında her alanda hassasiyetlerimizi arttırdığımız gibi boykotta da en hassas noktada olalım. Hatta öyle bir noktaya gelelim ki yerli gibi görünenlere dahi dikkat edelim. Yani boykot ürünlerine iftarsız oruçlu olalım.
Alternatif ürünleri araştıralım. Bu asla basit ya da kıymetsiz bir iş değildir. “Başka ürün yok” kolaycılığına kaçmak teslim olmaktır. “Yakın-uzak” tembelliğine düşmek, duyarsızlaşmaktır. Özellikle ailelerimiz birbirlerine hatırlatıcı olmalıdır. Teşvik edici olmalıdır.
Ramazan şehirlerinden siyonistlere bir zerre olsa bile yardım gitmemesi duası ile.